Hoe ik botanisch fotograaf ben geworden
Het was al snel duidelijk dat ik ‘iets met foto’s’ wilde doen nadat ik, voor mijn achtste verjaardag, van mijn oma een camera cadeau kreeg. Met een tas vol rolletjes gingen we ermee op pad. Dieren fotograferen in Dierenpark Emmen. Ik verslond de rolletjes als zoete koek en het was liefde op het eerste gezicht met mijn gele Kodak ‘cameraad’.
Na de middelbare school heb ik me aangemeld voor de fotoacademie in Amsterdam. Om toegelaten te worden, moest je een pril portfolio inleveren. Ik kan me nog goed herinneren dat de decaan zei dat ik blijkbaar liever bloemen fotografeerde dan mensen.
Ik verliet de vakopleiding met een diploma, maar enigszins gedemotiveerd. Mijn klasgenoten waren een stuk ouder, ervarener en naar mijn mening creatiever. Onzeker over mijn toekomst als beroepsfotograaf, besloot ik voor een commerciële baan te gaan en fotografie als hobby te beschouwen.
Vijftien jaar later begon de professionele camera toch weer te lonken en besloot ik interieurfotograaf te worden. Met succes. Inmiddels fotografeer ik alweer zo'n twaalf jaar professioneel onder de naam Photos by Bo.
In 2020 zou ik, samen met mijn vriendin en net als het jaar ervoor, zes maanden lang hotels gaan fotograferen in Europa. Een geweldige opdracht natuurlijk, maar toen kwam... corona. Hotels gingen dicht, reizen was onmogelijk en er stond een groot gapend gat in mijn agenda. Zonder inkomsten.
Uiteraard ben ik direct de telefoon ingedoken om mijn agenda te vullen met nieuwe interieurfotografie-opdrachten, en dat lukte gelukkig aardig snel.
Tot op een dag een vriend kwam eten die een kwekerij heeft in Boskoop. Hij pakte zijn telefoon tevoorschijn en liet foto's zien van nieuwe soorten die hij ging introduceren. Stuk voor stuk prachtige soorten, maar de foto’s vielen, zacht gezegd, nogal tegen.
Het begon direct te kriebelen om daar betere foto’s van te willen maken. Gelukkig reageerde hij positief op mijn voorstel om een poging te wagen hier wat representatievers van te maken.
Gewapend met de camera en kaplaarzen ging ik de kwekerij op. Het was alsof ik weer in Ouwehands Dierenpark was! Ik voelde mij als een vis in het water. Ik heb die dag talloze foto’s gemaakt. Gelukkig kun je tegenwoordig digitaal fotograferen, want oma betaalt mijn rolletjes al lang niet meer.
We zijn inmiddels alweer vier jaar en talloze botanische foto’s verder en nog steeds werk ik met een lach op mijn gezicht. Het lijkt of alle puzzelstukjes op hun plaats vallen en zo geschiede; Boudewijn Boer is nu ook een botanisch fotograaf!
Hoe gaaf is dat.
